Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2018

Ναυαγός (Λίγη δροσιά για τη λύπη)

στον Μάνο Ε. Το φεγγάρι άφησε το ίχνος του η νύχτα είναι ω, τόσο βαριά · το φως επαναστάτησε από σημείο σε σημείο, για τη λύπη, λίγη δροσιά. Τα φύλλα από τις στάχτες γέμισαν χρώματα φωτιά κι ό,τι κατάφερε να κρύψει από το όνειρο το στεριανό κόλλησε επάνω στον βράχο. 22.07.2018

ο, κυρία όβιτζ

έχει χέρια κοντά, μιλάει παράξενα -την ψάχνω μέσα στο δάσος δεν μπορώ να την δω- έγινε λουλούδι και μοσχοβολά, και τραγούδια λένε τα παιδιά μου, και τα παιδιά των παιδιών μου, τραγουδούν: ο κυρία όβιτζ, δεν ξεχνάμε την αγάπη σου, ο κυρία όβιτζ δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ, και τραγουδάνε τα παιδιά, των παιδιών μου τα παιδιά, κι είναι τόσα πολλά, ω, κυρία όβιτζ και γελάνε δυνατά από χαρά χα χα χα χα χι χι χι χι και τραγουδούνε την ζωή πολλά παιδιά, άλλα μικρά, άλλα ψηλά, άλλα με μάτια πράσινα, και άλλα με μάτια γαλανά, όλα σπάνια πολύχρωμα πουλιά όλα όμορφα όλα χαμογελαστά ω, κυρία όβιτζ τραγουδάνε τραγουδάνε τα παιδιά τραγουδάνε από χαρά και χορεύουνε κα όβιτζ χοροπηδάνε μεθυσμένα μες στο δάσος απ’τ΄αρώματα κα όβιτζ, κι απ΄την ομορφιά.