Πώς να σταματήσουμε να πολεμάμε

Οταν η μία μάχη τελειώνει
μπαρούτι στάζει ολόγυρα κι από αλλού.
Σταματημό δεν έχει.

Μικροί, ή απέραντες θάλασσες.
Με τα στήθια ν’ανεβοκατεβαίνουν δυνατά σαν τρικυμία.
Νύχτες γεμάτες φωτιά. Πληγωμένο σώμα, παγωμένο σώμα.
Τα μάτια να λάμπουν κάτω από το φως της λάμπας,
Χαραυγές ή μάχες που χάσαμε. Συντρόφους.
Κλειδωμένο το παράθυρο, κλειδωμένη κι η πόρτα.
Απόψε, που τα δάκτυλα λυσσάνε κι ο αέρας δεν σφυρίζει.




Βρυξέλλες, 25.11.011