Εγινες λοιπόν μαύρη ψυχή,
Τρόμαξες τόσο,
Ποιος καθρέφτης θ’άντεχε στο κοίταγμά σου.
Κανένας.
Κι ούτε σπίτι, να λες ποτέ ξανά,
πως να τολμήσεις.
Τετραδιάστατος.
Μα, οι διαστάσεις διευρύνθηκαν,
δεν στο σφύριξε κανείς; Κρίμα,.
Ο αέρας δεν έχει άλλο όνομα παρά το δικό σου,
λες, κι η γή δεν έχει άλλη σάρκα παρά τη δικιά σου, τα δέντρα φυλλώματα άλλα από τα βλέφαρά σου δεν έχουν,
κι όλη η φύση το φιλί σου.Πότε ξανά.
Και να πέφτεις αργά σαν πούπουλο, πτώση και πτήση.
Τρόμαξες τόσο,
Ποιος καθρέφτης θ’άντεχε στο κοίταγμά σου.
Κανένας.
Κι ούτε σπίτι, να λες ποτέ ξανά,
πως να τολμήσεις.
Τετραδιάστατος.
Μα, οι διαστάσεις διευρύνθηκαν,
δεν στο σφύριξε κανείς; Κρίμα,.
Ο αέρας δεν έχει άλλο όνομα παρά το δικό σου,
λες, κι η γή δεν έχει άλλη σάρκα παρά τη δικιά σου, τα δέντρα φυλλώματα άλλα από τα βλέφαρά σου δεν έχουν,
κι όλη η φύση το φιλί σου.Πότε ξανά.
Και να πέφτεις αργά σαν πούπουλο, πτώση και πτήση.
Σχόλια