Ανθρώπινα μονάχους
Ο έρωτάς μου;
Ρωτάς; Με ακούς;
Ο ερωτάς μου γιόμισε τον κήπο με λουλούδια.
Πιο ρόδινα των ρόδων,
Πιο γηγενή απ’τους ανέμους,
Πιο ανθρώπινα μονάχους.
Ο έρωτάς μου;
Σκιές που τέμνονται.
σώματότυπα πλασμένα από το φως
Κι η πραγματική μου φωνή μου χαϊδεύετε στον άνεμο.
Σαν κύμα.
Σταυρούλα Γάτσου
Ο έρωτάς μου;
Ρωτάς; Με ακούς;
Ο ερωτάς μου γιόμισε τον κήπο με λουλούδια.
Πιο ρόδινα των ρόδων,
Πιο γηγενή απ’τους ανέμους,
Πιο ανθρώπινα μονάχους.
Ο έρωτάς μου;
Σκιές που τέμνονται.
σώματότυπα πλασμένα από το φως
Κι η πραγματική μου φωνή μου χαϊδεύετε στον άνεμο.
Σαν κύμα.
Σταυρούλα Γάτσου
Σχόλια