Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2012

Τα κροκοδείλια δάκρυα της προσβολής

Και ματωμένος πιότερο από όλους ο ληστής της αθωότητας του το σκαμνί προλέγει πως κρύφτηκε στα πρόβατα και στο κοτέτσι σαν τον αμνό ή σαν τον ρήτορα τον κλέφτη άγγελο έφτιαξε τριγύρω του μ’όλη την σκέπη μα πρόσωπό του δεν ημπορεί να εύρει στον καθρέφτη κι όλα όπως τα πράχτωσε και μονιασμένα έξυπνα γλυκανάλατα ροδοκοκκινισμένα αιχμή το ψέμα το κοντάρι '  δάκρυα κι αν κι ήταν κάποτε τύφλος μήδε και τώρα βλέπει μα τρέχει σας ορκίζετε πως κείνος το θαύμα το ‘χει κι αφού ποτέ του λέγει δεν εγνώρισε το φως, σκοτάδι, νύχτα τι λαμπερό τα δάκρυα τούτα έχουν όταν τα πάντα έκρυβε κλεμμένα στη βαλίτσα κι ελέγε πως ο κύρης του δικά του που’ταν δεν υπάρχει