΄Ακουσα τη φωνή σου, να μου λες έλα χωρίς γιατί ήρθα χωρίς γιατί χωρίς να ξέρω άκουσα τη φωνή και ήρθα, εν μορφή Μεγάλους κύκλους και σταυροδρόμια μια επιστροφή, η πηγή, το πηγάδι, πλέουσα, πελάγη των ματιών σου, δεμένη τα χείλη σου μεγάλη μαχαιριά. ω, Ορφέα με τον κρίνο σου μεθάς την πλάση, σαν ονειροδρόμιο μεγάλης Τετάρτης, λεβάντα και γαρύφαλλο σκορπάς, τραγούδι της ψυχής, κι αγάπη της νυχτιάς, τι να κλέψω; κραυγές στο πλήθος; λουλούδια; μηνύματα.. Χορεύεις στον ήλιο. Την λύρα την κρέμασε πίσω από την πόρτα και βγαίνει κάθε τόσο για βραδυνές πτήσεις αγάπης, δυο τρία πιάτα και λίγο τσίπουρο.
Ο ποιητής χρεώθηκε να τραγουδάει