Νύχτα στο λυκαβητό Θέα: ακρόπολη καίγεται η μέρα του ήλιου στο πολύτιμο σκεύος καίγεται η μέρα του ήλιου κάποιος πρέπει να θυσιαστεί κι εσύ εδώ ψέλνεις σου φωνάζουν εσύ εσύ ανόητη ανάκλαση καλή το σκότος έκανε στο στέρνο σου τα δυο σου χέρια ξερίζωσαν το κεφάλι από το σώμα μια φορά κάποιος πρέπει να θυσιαστεί κι αδύνατον τα χαμερπή όταν ανθούν να τα κλαδέψεις έσφαζε τον ουρανό η κραυγή αίμα ξεπηδούσε απ’τα παράθυρα έπνιγε της νύχτας τ’αστέρια Στα τσακίδια η θυσία άχρηστα όλα εκείνα που καταλαμβάνουν χώρο από τη γαλήνια σιωπή μου. Τίποτα δεν κατάλαβαν ακόμη θυσιάζουν σκοτωμένους.
Ο ποιητής χρεώθηκε να τραγουδάει