Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2014

Η λεωφόρος

Δεν γνώρισα ποτέ ανθρώπους λεωφόρους Δεν περπάτησα, δεν οδήγησα, Αγαπώ το τραίνο, τις ράγες, τα βαγόνια και την λεβάντα. Εχει χώρο, έχει ανθρώπους, συνοδοιπόρους. Στις λεωφόρους έβλεπα πάντα απέραντη έρημο και πολύ μοναξιά, πολύ σιωπή. Στα τραίνα κανείς σουλατσάρει, συνομιλεί, ζει. Κι αγαπώ να ταξιδεύω με τραίνο στην λεωφόρο της ζωής.

Ποτέ ξανά

Ο ήχος της φωνής σου ποτέ ξανά Η ανάσα η πνοή σου ποτέ, ποτέ ξανά Ξεσκίζεται η σάρκα των δύο σε μία γιορτή, Ποτέ ξανά δεν θα δακρύσω, Ποτέ ξανά με βλέμμα της χαράς ποτέ δεν θα γυρίσω, ανέλπιστα πάντα, σταθερά, χωρίς πάτωμα, επάνω στο σκοινί.

je me suis mise à regarder tes yeux et l'espoir

je me suis mise à regarder tes yeux et l'espoir tes yeux me troublent et quand l'espoir dévore l'image de l'amour des cycle vicieux de tendresse de douceur et de douceur  jaillissent de tes bras et de tes mains Comment puis-je exprimer les rayons du soleil qui couvrent mon visage et mon corps Aimer c est vivre éperdument,   c'est boire la vie avec une paille  jusqu’à  ce qu'elle monte à la tête .. Puis l'amour devient le besoin car se nourrir c'est boire  c'est s'aimer sans dormir  Aimer; c'est trouver de l'ombre quand le soleil tape trop fort C'est le silence de la nuit  perturbé  par un oiseau Aimer c'est l odeur de l herbe après la pluie Tant que cette pluie arrive à se fondre à la mienne  Tant que tes mains arrivent à toucher les choses qui t'entourent Tant que mon prénom arrive à te troubler, Je suis à toi. 

Ξέχασα

Ξέχασα, πως λάμπει ο ήλιος των ματιών σου Ξέχασα τη σιωπή σου το υπέροχο δάκρυ σου Ξέχασα την περισυλλογή των χεριών σου, τη σιωπηλή σου συγκίνηση όταν αγγίζεις τα πράγματα που αγαπώ. Τα ατίθασα μέλη σου στον άνεμο της καταιγίδας, Τα έχασα. Ξέχασα γι αυτό και προχωρώ. Τα ‘χασα όλα, σπίτια, μετοχές, δουλειά, χαρακώματα Σε τίποτε δεν έφερα εξάρες, Μα και δεν μου πήγαινε η τσόχα και ποτέ, Ξέχασα,  κάποιος αέρας μου πήρε τα μαλλιά, και πήρε την ανάσα σου, το λίκνισμά σου και μ άφησε στη θλίψη. Τίποτε δεν θυμάμαι πια.