Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2013

των πεσόντων ηρώων αγνώστου ταυτότητας

η σιωπή των ποιητών τριγυρίζει τα βράδια στα παγκάκια μεταφέροντας τα δάκρυά τους σε ένα χώμα επιτέλους γόνιμο κι ότι αγάπησαν πιο πολύ – την υστεροφημία που με κόπο και καρτέρι γυάλισαν   εώς ότου ξημερώσει μια άσπρη μέρα εδήλωσαν σ’εμάς τους αδαείς πως χωρίς πόδια και χωρίς δόντια χωρίς φωνή υπεράσπισης θα μένουμε στάσιμοι σε θέση αποκαθήλωσης

τρέχοντα σημαντικά θέματα

όταν θα τελειώσετε με τα τρέχοντα σημαντικά θέματα πέστε μας κι εμάς, τους φτωχούς ποιητές Πού καρφώνουμε το πτώμα μας κάθε νύχτα Kάθε που πιάνουμε γη.

η παπαρούνα

άκλητη αδέκαστη δεν χάνει λεπτό                                                               σταγόνα                ζυγίζεται στον άνεμο όρθια ολόρθια κάτσε και δες την παπαρούνα απ΄το βουνό κάτσε, έτσι κάτσε φύσηξε έσβησα μείναμε μόνοι πνιγμένοι στο χώμα όρθια ολόρθια ζυγίζομαι στον άνεμο άκλητη αδέκαστη δεν χάνω λεπτό δευτερόλεπτο και μπουρλότο μουσική ίπταται κατακόκκινη πάλι πίσω φίλε μου.

Βρεγμένες πόλεις

Βρεγμένες πόλεις ακέφαλες  ασυνόδευτες δρυάδες εν μέσω κορμών σε γυάλινο δάσος άοπλες λεπτόκορμες ισορροπίες απέναντι στα τουφέκια του χρόνου καλόγεροι γύρω γύρω λιβανίζουν. Ομίχλη. εκείνες χορεύουν.   14.10.2013

εχτές εκοιμήθηκεν το καλοκαίρι

  Η χήρα μοσκοβολώντας από μακριά oι φορεσιές άνοιξη, κενό, φθινόπωρο, ανάμεσα στα μαύρα αστικά αυτοκίνητα και στα μπλε λεωφορεία της γραμμής.