Σ ’ανήσυχες νύχτες λυγίζεις γέρνεις λίγο χιλιάδες πεταλούδες χάδια στο δέρμα σου ο αέρας φυσά ανοιχτό παράθυρο η κουρτίνα πλέει. Η λάμπα του δρόμου φωτίζει τον χώρο. Μια συνηθισμένη ζεστή μέρα που δεν σ αφήνει να κοιμηθείς τη νύχτα ακόμη κι όταν τα σκυλιά της πόλης σταματούν να ουρλιάζουν. Νύχτες καλοκαιριού γεμάτες ανησυχία κι ο έρωτας κι ο θάνατος όλα είναι πιθανά.
Ο ποιητής χρεώθηκε να τραγουδάει