χωρίς ψυχή πως γεύεσαι καβουρδισμένο σώμα γυρνάς και περιπλέκεσαι στης κόλασης το δώμα δεν είναι ο παράδεισος το μόνο σου αστέρι είναι ο ουρανός ολόκληρος ...
Συντελείται επάνω στο κύμα ταξιδεύοντας από τον έναν σταθμό του μετρό στον άλλον. Το θαύμα του καλοκαιριού κυοφορεί την ελπίδα, Άθελά σου σπέρνεις, μα φυτρώνει κι ακρογιαλιές δειλινά θερίζεις.