Μπλου

Δεμένος ολόγυρα, σκοινιά, σκοινιά,
με μάτια που δεν κοιτούνε,
χαμηλά, χαμηλά,
κι όμως τον σκέφτονται

εσύ στο χώμα
γύρω απ’τη φωτιά σκιές σκλαβωμένων σωμάτων
πάλλονται,
κουνιούνται
κι όμως τον θυμούνται