Η διαφορά

Να κυνηγάς τις λέξεις
Να τις πατάς,
τα βήματα σου να΄ναι οι λέξεις
τα πελματά σου να΄ναι οι λέξεις
το κορμί σου όλο να κάνει τις λέξεις ζωή.
Κι όταν θα φτάσεις να τις προφέρεις
να ιδρώνεις από τετέλεσται και ηδονή.

Συντετριμμένες - θα έχεις πάρει όλο τον χυμό
θα περιμένουν κάποιον άλλο ψυχικά υγιή
και πιο ολόμορφες να αναθρέψουν νέα.

Στο ενδιάμεσο, θα ταλαιπωρηθούν.
θα περάσουν από στόμα σε στόμα,
από γύμνια φρικτή
θα τις φτύνουν αντί να τις φροντίζουν.
Εκεί έγκειται κι η διαφορά
στην ανάγκη σου να τις υπερασπίσεις.

Θα σκλαβωθούν για σένα – όχι από υποχρέωση
Θα εκπληρώσουν το περίλυπο νόημά τους.
Θα σου αφιερωθούν –θα τις διεκδικήσεις
Θα πατάς ρίζα και δέντρο θα γίνεται,
θα χαμογελάς κι άνοιξη θ’ανθίζει.

Παραμύθια για δύναμη.
Σώπασε. Δεν υπάρχει διαφορά,
πόρνες οι λέξεις τριγυρνούν στα πεζοδρόμια
πόσα δίνεις τόσα παίρνεις
για ένα σινιαρισμένο πρωτοσέλιδο
για την τελευταία ελπίδα αθανασίας τους - δεν είναι λίγο.

Φτού σας ρε ξεφτιλισμένοι, μπολιάσατε τις λέξεις δηλητήριο
και τις αμολάτε στον κόσμο. Παρα φύσην λειτουργίες της άνοιξης.
Αν ώρα τέτοια έρθει θα έχουμε ήδη χαθεί – θα είμαστε μόνο φαντάσματα
Δεν χρειάζεται να μαγαρίζετε τις λέξεις.
Με λίγο ήθος παραπάνω θα είχαν για σας ανοίξει
του παραδείσου οι πύλες.

Κάνε εσύ τη διαφορά.
Να κυνηγάς τις λέξεις
Να τις πατάς
Να στάζουν μέλι.
Κι όταν θα φτάσεις να τις προφέρεις
να ιδρώνεις από τετέλεσται και ηδονή.