Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Λίθοι

Κι αν είχες ποτέ την ευτυχία,
πως θα τον έκαμες τον παράδεισο;
Δεν θα έκοβες λεμόνια,
να ραίνεις τον πόνο,
Και την αγάπη να ευωδιάζει;
-Αχ, η αγάπη
Ελευθερία, κι ελπίδα καμιά



Δεν θα του βαζες μια βάρκα,
άγνωστη,
να κυματίζει στ’ακρογυάλι;


Με μιαν άγκυρα αθέατη κι ένα μακρύ σκοινί,
ελαφριά και ήσυχη η βάρκα να ζαλίζεται στα κύματα.


Δεν θα’βαζες τον ήχο, πανσέληνο και μήνα αύγουστο,
με τ’αεράκι του βουνού
να σου χαιδεύει το λαιμό;


Με μπλέ βελούδινα χάδια στο σώμα,
άλλοτε γκρι κι άλλοτε πράσινα,
μα πάντα ευγενή,
προσεκτικά μαζί σου.


Πες μου πως είδες τον παράδεισο;
Παρατημένες ενοχές έξω απ’τις πύλες,
με λαμπερές ζητωκραυγές;
και πάντα νίκες;


Αχ, ο παράδεισος είναι στρωμένος με άνθη, πέταλα ,
που ζήσανε και τώρα δα πεθαίνουν.

Πριν απο λίγο κάποια πάτησα.
Με χαμόγελο, και δάκρυα,
ο παράδεισος.

Μια προέκταση της μνήμης ή της σημασίας των στιγμών,
παρόντος και μέλλοντος,
που όλες τους γραφτηκαν στα φύλλα της καρδιάς μας
ασυνείδητα και μας σημάδεψαν.

- Σκάνδαλο κανείς να βάζει λέξεις στον παράδεισο.


Μα κι αν εσήκωνες τα μάτια σου ψηλά στον ουρανό
Κι αν έβλεπες τα πουλιά να πετούν – γαλανός ουρανός,
μέσα στο φως;

- Οι αφελείς;


Λες να’ναι έτσι ο παράδεισος;



31.08.010

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ Γενί Τζαμί(Πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο) - Ο ξένος

  Ο ξένος Ξένος, ξενοφερμένος Ξένος ανάμεσα σε ξένους, σε ξένο τόπο, ξένος. Αναπάντεχα μια σπίθα φωτίζει τον χώρο Ξένιος χώρος· Που περνά και χάνετε. Άνθρωποι και σκιές Γενεές και γενεές Βρίσκουν τον δρόμο τους. για την έκθεση ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ Γενί Τζαμί(Πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο) Απρίλιος 2022 Θεσσαλονίκη

ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΤΟ ΚΟΡΑΛΛΙ τχ 35-26 ΟΚΤ22-ΜΑΡΤ23 Γκρίζες μέρες στον παράδεισο Επιμέλεια Κώστας Χατζηαντωνίου

 

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ - Ποίηση & Ξυλομπογιές

Τ TΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ Ποίηση & Ξυλομπογιές Σταυρούλα Α. Γάτσου ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Νατάσσα Πουλαντζά 4.6.2024-14.6.2024 Το εγώ είναι η απώτερη σου πρόκληση στη ζωή ·  πρέπει πάντοτε να το προσέχεις και να μην το αφήνεις να σπείρει τον όλεθρο. Όσο είναι απασχολημένο με το να χειρίζεται τον δικό του πόνο, ο άσπιλος σου εαυτός μπορεί να ανθίζει ελεύθερα και ν ’ακτινοβολεί, κερδίζοντας κάθε μέρα περισσότερη εσωτερική δύναμη. Ρούμι, Το μικρό βιβλίο της σοφίας του, Από τη  Marya   Mafi  , μετ. Γιάννης Δούκας, Εκδόσεις Πατάκη (2023)   Τον Φεβρουάριο του 2021 διαγνώστηκα με Ινομυαλγία, μια χρόνια συνθήκη πόνου και μόνιμης κόπωσης. Την περίοδο αυτή, τους έξι περίπου μήνες που ακολούθησαν, κατέφυγα στις θεραπευτικές ιδιότητες της τέχνης. Το Βιβλίο της Σιωπής είναι η εργασία αυτής της περιόδου. Η έκθεση παρουσιάζει σε πρωτότυπο και επαυξημένο, για τους τοίχους της Ζώγιας, μέγεθος, αποσπάσματα από το βιβλίο και γίνεται η αφορμή για μια συνομιλία ποίησης και εικαστικών ...