Ι.
Πιο βαθιά απ’τις στάχτες μου
Βρήκα εσένα
Μόνο, μικρό και φοβισμένο
Να κλαίς με της ψυχής σου τα δάκρυα
Ένιωσα, και να,
τα βάζω σε λέξεις.
ΙΙ.
Εκείνες οι κινήσεις των χεριών
ή τα χαμόγελα
Ένας μεγάλος βουβός
άφωνος πόνος
που καταπίνει σαν μια μεγάλη αχτίδα
την πόλη που ησυχάζει,
Ν ακούγονται μόνο οι ήχοι του φεγγαριού
Σαν μια μεγάλη αχτίδα να τους ρουφάει μέσα η ψυχή μου,
Ο νους μαγεμένος
Από τη συνείδηση
Τη μελωδία φωτός,
συνομιλεί με το φεγγάρι
που καθρεφτίζει την δική σου την καρδιά,
το δίχως άλλο.
Βρυξέλλες, 15.03.011
Πιο βαθιά απ’τις στάχτες μου
Βρήκα εσένα
Μόνο, μικρό και φοβισμένο
Να κλαίς με της ψυχής σου τα δάκρυα
Ένιωσα, και να,
τα βάζω σε λέξεις.
ΙΙ.
Εκείνες οι κινήσεις των χεριών
ή τα χαμόγελα
Ένας μεγάλος βουβός
άφωνος πόνος
που καταπίνει σαν μια μεγάλη αχτίδα
την πόλη που ησυχάζει,
Ν ακούγονται μόνο οι ήχοι του φεγγαριού
Σαν μια μεγάλη αχτίδα να τους ρουφάει μέσα η ψυχή μου,
Ο νους μαγεμένος
Από τη συνείδηση
Τη μελωδία φωτός,
συνομιλεί με το φεγγάρι
που καθρεφτίζει την δική σου την καρδιά,
το δίχως άλλο.
Βρυξέλλες, 15.03.011
Σχόλια