Ο ήχος του κορμιού σου∙ η σκιά του
γαλανή περιπατώ δροσίζομαι
επικράτησε η ανάσα σου
το γόνατο μια απόχη ωδών
που ξετυλίγει ο ίσκιος σου∙ μεγάλος και
δυνατός
μου επιτρέπει στους θαλασσινούς κήπους βόλτες
ατέλειωτες
ω, και είναι τέτοια η εμορφιά της,η κληρονομιά,
ποίηση η, των λευκότατων αγγέλων το τραγούδι
το κορμί σου που μου μιλά για όλα τα
κορμιά
το σπαθί σου που μιλά για όλα τα
σπαθιά
ένας εσύ κι εγώ ο καθένας στο πουθενά∙
μόνο σχεδίες
πλεούμενα, να δεχόμαστε στις επάλξεις της εισπνοής
να τραγουδούμε πίσω εκπνέοντας∙ ο ήχος του
κορμιού σου
η σκιά του η γαλανή.
Σχόλια