Πριν από πόσα δάκρυα κύλισε και το δικό μου το δάκρυ
και που φοριέται πανωφόρι στο δέρμα μου
και που χαιδεύετε στις στάχτες του ήλιου
κάποια σημεία του είναι ολότελα αστάθμητα
κάποια άλλα γεμάτα αλάδωτους υπολογισμούς
και στα δικά σου τα μάτια σκιές
καραβοκύρης στο δικό μου καράβι
κι εσύ που μόλις κατάλαβες
αρπάζεις κατάστρωμα
οι ίδιες λέξεις μ’άλλη χροιά
το ίδιο σώμα
η ίδια καρδιά
την ίδια μέρα
άλλη χρονιά
9.04.010
και που φοριέται πανωφόρι στο δέρμα μου
και που χαιδεύετε στις στάχτες του ήλιου
κάποια σημεία του είναι ολότελα αστάθμητα
κάποια άλλα γεμάτα αλάδωτους υπολογισμούς
και στα δικά σου τα μάτια σκιές
καραβοκύρης στο δικό μου καράβι
κι εσύ που μόλις κατάλαβες
αρπάζεις κατάστρωμα
οι ίδιες λέξεις μ’άλλη χροιά
το ίδιο σώμα
η ίδια καρδιά
την ίδια μέρα
άλλη χρονιά
9.04.010
Σχόλια