Με τους διψασμένους
Με τα κορόιδα του συμφέροντος στη λάσπη
και στην τσουκνίδα
Ευαγγελίζομαι, μηδέ το ανθρώπινο, μηδέ το αθάνατο.
Για να καταφέρεις να δώσεις, πρέπει να θέλει τούτο να πάρει.
Το να στ άλλο.
Ένα μπλε σώμα που κόβει σαν στιλέτο μόνο επάνω σε γυμνά κρύσταλλα.
Χαράζοντας τη λέξη λαχτάρα.
Τι καλά να άρχιζε η χυδαιότητα απεργία διαρκείας,
Να βλέπαμε κι εμείς μια άσπρη μέρα.
Βρυξέλλες, 19.03.011
Με τα κορόιδα του συμφέροντος στη λάσπη
και στην τσουκνίδα
Ευαγγελίζομαι, μηδέ το ανθρώπινο, μηδέ το αθάνατο.
Για να καταφέρεις να δώσεις, πρέπει να θέλει τούτο να πάρει.
Το να στ άλλο.
Ένα μπλε σώμα που κόβει σαν στιλέτο μόνο επάνω σε γυμνά κρύσταλλα.
Χαράζοντας τη λέξη λαχτάρα.
Τι καλά να άρχιζε η χυδαιότητα απεργία διαρκείας,
Να βλέπαμε κι εμείς μια άσπρη μέρα.
Βρυξέλλες, 19.03.011
Σχόλια
Να βλέπαμε κι εμείς μια άσπρη μέρα".
Αυτός ο στίχος από μόνος του είναι ένα ποίημα, που θα ήθελα να είχα γράψει εγώ.