Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

30 στίχοι για την ΜΑΡΙΑ

Αγαπημένη μου,
Ένα περιστέρι δίπλα σου που’ρθε,

Είναι που του ‘πα καλημέρα να σου πει.
Ο ποδηλάτης πέρασε,

Πέρασε για να σε δροσίσει,
Του μίλησα,

Μη σε πάρει μόνο,
Ο αέρας στροβιλίζει το καπέλο,

έπεσε κάτου.
Καλωσόρισες,

σε τούτον τον κήπο γύρναγες,
στα χάδια μιας λεύκας;

Είν’η μουσική του νερού.
Του ποταμού,

Κάθε που χάνεσαι, στον ουρανό,
με ψάχνεις.

Ο ταχυδρόμος στην άκρη του δρόμου,
Τον βλέπω.

Δεν θ’αργήσει να’ρθει,
Κι εγώ σου στέλνω,

Την αγάπη μου,
σαν μια σταγόνα λάδι,

Τα κεριά στη κάμαρα,
Η γή στο φως της μέρας,

Αγαπημένη μου,
Ποιος φόβος σε τάραξε

Να γίνω καράβι και αγκαλιά
Μεσοπέλαγα,

Λιμάνι να γίνω κι η θάλασσα,
Που βλέπεις.

Πλατιά να βυθιστείς,
Με γεύσεις στο στόμα,

Τις τρεις ευχές που στέλνω,
Να’ναι τώρα εκεί κοντά σου,

Ο κόσμος να’ναι λεύθερος,
Κι εμείς στη νύχτα άγγελοι,

Φεγγοβολάς στη σκέψη,
Στην γειτονιά σου,

Σε βλέπω,
ζαλίζομαι,

Η καρδιά μου γίνεται πουλί
Κι εγώ γελώ,

Βαθιά σημάδια,
Πλατιά η θάλασσα,

Μακριά, μακριά στον ορίζοντα,
Βαθιά πλατιά η θάλασσα,

Να ξεκουράζεσαι,
Είναι τώρα κάτι νύχτες

Που τριγυρνώ,
σαν τον τυφλό με το φανάρι,

Να ξαπλώσω πλάι σου,
Ν’ακούσω τους ήχους των πουλιών,

Ακούς;
ξημερώνει,
πενθούν τη μέρα που’ρχεται

Το περιστέρι, δεν σου μίλησε ακόμα;
Ω, αγαπημένη, πιστά του μίλησα,

Φίλε μου του είπα,
Σταυραετέ, στόμα μου,

Δεύτερης ευχής χαιρετισμοί,
τα τραγούδια των γλάρων,

Εικόνες στη θάλασσα,
δεν είναι το λιμάνι,,

Είναι η θάλασσα,
απέραντη,

Κι οι λέξεις μια σπίθα
που κάνει την καρδιά μου μπουρλότο,

Κι αυτήν την σπίθα της καρδιάς μου,
Αγαπημένη μου,

Στο γράμμα τούτο ήθελα,
Να κάτσω να σου γράψω,

Οι λέξεις φτωχικές,
Σε κάποιο ακρογυάλι της έγραψες,

Ηρθε τις πήρε το κύμα,
Αγαπημένη μου,

Για να τις φέρει κοντά σου,
Κι εκεί, εκεί να ξαποστάσω.

Εκεί που σκάει το κύμα.
Αγαπημένη μου, κοντά σου.


2009

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΦΥΣΗΞΕ ΒΑΡΔΑΡΗΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΑΡΤΗΣ 2022 : Σημείο Μηδέν, Επιμέλεια Θωμάς Κοροβίνης

  Σημείο Μηδέν (αντιστέκομαι, σημαίνει…)     Αντιστέκομαι, σημαίνει αφήνω τα ποτάμια να κυλίσουν, Αφροδίτης και Βάκχου, Ειρήνης*, Λαγκαδά· Αφήστε τα ποτάμια να μιλήσουν   Σβορώνου, Γλαδστώνος, Πηνειού, Καραολή και Δημητρίου· Δωδεκανήσου, Μοναστηρίου. Μοσκώφ**. Εγνατία και Δικαστηρίων· Αφήστε τα ποτάμια να κυλίσουν   Πλατεία Δημοκρατίας*** και αγάλματος παράταιρου**** Αφήστε τα ποτάμια να μιλήσουν -Ένα σιντριβάνι ως διαθέσιμο δημόσιο, δηλαδή συλλογικό, καθαρό πόσιμο νερό θα ήταν υπέροχα εκεί-   Άφησε τα ποτάμια να κυλίσουν Σκέψου όπως στον έρωτα, σκέψου τι; Για ποιον λόγο είσαι ακόμη όρθιος; Π ο ι ο ς   ε ί ν α ι  ο   σ κ ο π ό ς  σ ο υ;    Τώρα που φύγαν οι λαμαρίνες· Πίκρα. Φόνος. Και πόνος. Και βρώμικες γωνίες εκμετάλλευσης. Ιδρώτας και ανάγκη. Μεγάλη πλατεία.      Α ν τ  ι σ τ έ κ ο μ α ι  σ η μ α ί ν ε ι  α φ ή ν ω   Τα  ποτάμια  να  κυλίσουν, Μέχρι την αρχή, Ω μεταξένια πηγή,   Να. Εκεί·   Κατηφορίζουμε όλοι μ

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ Γενί Τζαμί(Πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο) - Ο ξένος

  Ο ξένος Ξένος, ξενοφερμένος Ξένος ανάμεσα σε ξένους, σε ξένο τόπο, ξένος. Αναπάντεχα μια σπίθα φωτίζει τον χώρο Ξένιος χώρος· Που περνά και χάνετε. Άνθρωποι και σκιές Γενεές και γενεές Βρίσκουν τον δρόμο τους. για την έκθεση ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ Γενί Τζαμί(Πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο) Απρίλιος 2022 Θεσσαλονίκη

ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ 2020 Πουλιά και τραγούδια diastixo.gr Επιμέλεια Αλέξιος Μάινας

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Η μεγάλη συνάντηση οροθετείται κατά τη σιωπή που συνοδεύει την παρθένα ανταλλαγή ήχων (και στίχων) μέχρι τη βεβαιότητα της επόμενης στροφής. Τα γνωρίζουμε πάντα a posteriori. Τον μεγάλο έρωτα το μοιραίο συμβάν. Kατοχυρώνει το δικαίωμα να εκπλήσσει καθ’ όλη τη διάρκεια της παύσης Ολόκληρη η συλλογή...