Ο ύπνος των ημερών
Με νίκες
τριαντάφυλλα που δεν ποδοπατούνται
βρεγμένα αστέρια
δακρύων σημάδι πολλών
αιματοβαμμένα
χείλη μάτια απαστράπτοντα,
Δεν υπάρχει κενό,
καράβι, δρόμος, βουνό.
Δεν υπάρχει
θάλασσα.
Δεν υπάρχει
θάλασσα. Δεν υπάρχει βάρος.
Βαλσαμωμένα πάθη ερώτων
αγνών κι επιθυμίες,
λυσσαλέα,
γιρλάντες παντού.
Η μοναξιά δεν
έχει καμία δύναμη καμία ισχύ
στον ύπνο των
ημερών
αθόρυβα ξεγλιστρά
και χάνεται
σε πένθος βαρύ η νύχτα
αθόρυβα ξεγλιστρά
και χάνεται
Η αυγούλα γελά.
Η αυγούλα γελά.
Η ορφανή πολιτεία
από το παράθυρο ξελογιάζει πάντοτε,
παρασύρεται
καρδιοχτυπά
ανίκητο το κορμί ψηφίδα
των πόθων της.
Αθόρυβα ξεγλιστρά
και χάνεται και δίνει τη σειρά της
σε μοναχικές
συζητήσεις ξανθών καλλονών.
Σχόλια