Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παρτιτούρα για ένα όνειρο

Ελάχιστες μνήμες ανασαίνουν τις μέρες της άνοιξης.
Γιατί τέτοιες μέρες, γεννιούνται οι μνήμες.
Γίνονται όλες δρόμος για να τις διαβείς.
Μέρες που δημιουργούν τις αναμνήσεις του μέλλοντος.

Κάθε κίνησή σου στηρίζει την θετική έκβαση της υπόθεσης.
Κάθε λέξη φωνάζει την ανάγκη για το ποθητό αποτέλεσμα.
Να φτάσεις ν’αγγίξεις τις αναμνήσεις που θέλεις,
Ν’αγγίξεις τη δυνατότητα αυτών να υπάρξουν.
Ελπίζεις. Να τα καταφέρεις.

Οχι δεν ελπίζεις.
Θα μπορούσε να ήταν ελπίδα. Αλλά δεν είναι.
Είναι η φωτιά που έκαψε τις ελπίδες σου όλες κι εσύ είσαι ακόμη ζωντανός.
Δεν σου έχουν μείνει άλλα δάκρυα για να τις κλάψεις.
Τραγουδάς με μια ήσυχη ανεμελιά, σε μια τεράστια ησυχία,
που διακόπτουν μόνο μερικά βήματα ενός ξένου που μπαίνει στο κατώφλι ενός σπιτιού.
«τοκ, τοκ» χτυπάει την πόρτα.
-Δεν σε ξέρω, όμως γνωρίζω τον προορισμό σου.-

Οχι δεν ελπίζεις. Ανακατέβεις εικόνες από μυρωδικά και μπαχάρια
κι ανεβοκατεβαίνεις πατώματα.
-‘Ενα ειλικρινές χαμόγελο στον αέρα με κάνει και μένα να τα χάνω-

Οι λέξεις συνήθως δεν έχουν σημασία,
Μόνο οι σιγανοί ψίθυροι μοιάζουν να τα έχουν χάσει λίγο,
Σιωπούν για την ελπίδα που χάθηκε
-Κάποιος άλλωστε έπρεπε να πενθύσει γι αυτό-

Το ελατήριο των ημερών παρασέρνει τη σκέψη σου.
Είναι στις μέρες της άνοιξης που γεννιούνται εικόνες ανέλπιστες.
Που θα μπορούσαν να συμβούν στ’αλήθεια.
Σταμάτησες να ελπίζεις.
Πατάς τα βήματα σου στην άκρη του δρόμου.
Ακούγονται μέσα στην ησυχία τα παραμιλητά ενός ξένου
που έκαψε τις ελπίδες του και σκόρπισε τις στάχτες στη γη.


Λίγο μετά χτύπησα την πόρτα, στον σωστό αριθμό,
Άνοιξες την πόρτα και χαμογέλασες.
Σαν να χαμογελούσες για πρώτη φορά στη ζωή σου.


20.04.010

Σχόλια

Ο χρήστης ο δείμος του πολίτη είπε…
Μα αυτό δεν είναι ποίημα. Είναι πραγματικό έργο τέχνης. Το βάζω στα αγαπημένα μου άμεσα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΦΥΣΗΞΕ ΒΑΡΔΑΡΗΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΑΡΤΗΣ 2022 : Σημείο Μηδέν, Επιμέλεια Θωμάς Κοροβίνης

  Σημείο Μηδέν (αντιστέκομαι, σημαίνει…)     Αντιστέκομαι, σημαίνει αφήνω τα ποτάμια να κυλίσουν, Αφροδίτης και Βάκχου, Ειρήνης*, Λαγκαδά· Αφήστε τα ποτάμια να μιλήσουν   Σβορώνου, Γλαδστώνος, Πηνειού, Καραολή και Δημητρίου· Δωδεκανήσου, Μοναστηρίου. Μοσκώφ**. Εγνατία και Δικαστηρίων· Αφήστε τα ποτάμια να κυλίσουν   Πλατεία Δημοκρατίας*** και αγάλματος παράταιρου**** Αφήστε τα ποτάμια να μιλήσουν -Ένα σιντριβάνι ως διαθέσιμο δημόσιο, δηλαδή συλλογικό, καθαρό πόσιμο νερό θα ήταν υπέροχα εκεί-   Άφησε τα ποτάμια να κυλίσουν Σκέψου όπως στον έρωτα, σκέψου τι; Για ποιον λόγο είσαι ακόμη όρθιος; Π ο ι ο ς   ε ί ν α ι  ο   σ κ ο π ό ς  σ ο υ;    Τώρα που φύγαν οι λαμαρίνες· Πίκρα. Φόνος. Και πόνος. Και βρώμικες γωνίες εκμετάλλευσης. Ιδρώτας και ανάγκη. Μεγάλη πλατεία.      Α ν τ  ι σ τ έ κ ο μ α ι  σ η μ α ί ν ε ι  α φ ή ν ω   Τα  ποτάμια  να  κυλίσουν, Μέχρι την αρχή, Ω μεταξένια πηγή,   Να. Εκεί·   Κατηφορίζουμε όλοι μ

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ Γενί Τζαμί(Πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο) - Ο ξένος

  Ο ξένος Ξένος, ξενοφερμένος Ξένος ανάμεσα σε ξένους, σε ξένο τόπο, ξένος. Αναπάντεχα μια σπίθα φωτίζει τον χώρο Ξένιος χώρος· Που περνά και χάνετε. Άνθρωποι και σκιές Γενεές και γενεές Βρίσκουν τον δρόμο τους. για την έκθεση ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ Γενί Τζαμί(Πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο) Απρίλιος 2022 Θεσσαλονίκη

ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ 2020 Πουλιά και τραγούδια diastixo.gr Επιμέλεια Αλέξιος Μάινας

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Η μεγάλη συνάντηση οροθετείται κατά τη σιωπή που συνοδεύει την παρθένα ανταλλαγή ήχων (και στίχων) μέχρι τη βεβαιότητα της επόμενης στροφής. Τα γνωρίζουμε πάντα a posteriori. Τον μεγάλο έρωτα το μοιραίο συμβάν. Kατοχυρώνει το δικαίωμα να εκπλήσσει καθ’ όλη τη διάρκεια της παύσης Ολόκληρη η συλλογή...