Αγαπημένη μου,
Ένα περιστέρι δίπλα σου που’ρθε,
Είναι που του ‘πα καλημέρα να σου πει.
Ο ποδηλάτης πέρασε,
Πέρασε για να σε δροσίσει,
Του μίλησα,
Μη σε πάρει μόνο,
Ο αέρας στροβιλίζει το καπέλο,
έπεσε κάτου.
Καλωσόρισες,
σε τούτον τον κήπο γύρναγες,
στα χάδια μιας λεύκας;
Είν’η μουσική του νερού.
Του ποταμού,
Κάθε που χάνεσαι, στον ουρανό,
με ψάχνεις.
Ο ταχυδρόμος στην άκρη του δρόμου,
Τον βλέπω.
Δεν θ’αργήσει να’ρθει,
Κι εγώ σου στέλνω,
Την αγάπη μου,
σε μια σταγόνα λάδι,
Τα κεριά στη κάμαρα,
Η γή στο φως της μέρας,
Αγαπημένη μου,
Ποιος φόβος σε τάραξε
Να γίνω καράβι και αγκαλιά
Μεσοπέλαγα,
Λιμάνι να γίνω κι η θάλασσα,
Που βλέπεις.
Πλατιά να βυθιστείς,
Με γεύσεις στο στόμα,
Τις τρεις ευχές που στέλνω,
Να’ναι τώρα εκεί κοντά σου,
Ο κόσμος να’ναι λεύθερος,
Κι εμείς στη νύχτα άγγελοι,
Φεγγοβολάς στη σκέψη,
Στην γειτονιά σου,
Σε βλέπω,
ζαλίζομαι,
Η καρδιά μου γίνεται πουλί
Κι εγώ γελώ,
Βαθιά σημάδια,
Πλατιά η θάλασσα,
Μακριά, μακριά στον ορίζοντα,
Βαθιά πλατιά η θάλασσα,
Να ξεκουράζεσαι,
Είναι τώρα κάτι νύχτες
Που τριγυρνώ,
σαν τον τυφλό με το φανάρι,
Να ξαπλώσω πλάι σου,
Ν’ακούσω τους ήχους των πουλιών,
Ακούς;
ξημερώνει,
πενθούν τη μέρα που’ρχεται
Το περιστέρι, δεν σου μίλησε ακόμα;
Ω, αγαπημένη, πιστά εγώ του τα'πα,
Φίλε μου του είπα,
Σταυραετέ, στόμα μου,
Δεύτερης ευχής χαιρετισμοί,
τα τραγούδια των γλάρων,
Εικόνες στη θάλασσα,
δεν είναι το λιμάνι,,
Είναι η θάλασσα,
απέραντη,
Κι οι λέξεις μια σπίθα
που κάνει την καρδιά μου μπουρλότο,
Κι αυτήν την σπίθα της καρδιάς μου,
Αγαπημένη μου,
Στο γράμμα τούτο ήθελα,
Να κάτσω να σου γράψω,
Οι λέξεις φτωχικές,
Σε κάποιο ακρογυάλι τις έγραψες,
Ηρθε τις πήρε το κύμα,
Αγαπημένη μου,
Για να τις φέρει κοντά σου,
Κι εκεί, εκεί να ξαποστάσω.
Εκεί που σκάει το κύμα.
Αγαπημένη μου, κοντά σου.
Ένα περιστέρι δίπλα σου που’ρθε,
Είναι που του ‘πα καλημέρα να σου πει.
Ο ποδηλάτης πέρασε,
Πέρασε για να σε δροσίσει,
Του μίλησα,
Μη σε πάρει μόνο,
Ο αέρας στροβιλίζει το καπέλο,
έπεσε κάτου.
Καλωσόρισες,
σε τούτον τον κήπο γύρναγες,
στα χάδια μιας λεύκας;
Είν’η μουσική του νερού.
Του ποταμού,
Κάθε που χάνεσαι, στον ουρανό,
με ψάχνεις.
Ο ταχυδρόμος στην άκρη του δρόμου,
Τον βλέπω.
Δεν θ’αργήσει να’ρθει,
Κι εγώ σου στέλνω,
Την αγάπη μου,
σε μια σταγόνα λάδι,
Τα κεριά στη κάμαρα,
Η γή στο φως της μέρας,
Αγαπημένη μου,
Ποιος φόβος σε τάραξε
Να γίνω καράβι και αγκαλιά
Μεσοπέλαγα,
Λιμάνι να γίνω κι η θάλασσα,
Που βλέπεις.
Πλατιά να βυθιστείς,
Με γεύσεις στο στόμα,
Τις τρεις ευχές που στέλνω,
Να’ναι τώρα εκεί κοντά σου,
Ο κόσμος να’ναι λεύθερος,
Κι εμείς στη νύχτα άγγελοι,
Φεγγοβολάς στη σκέψη,
Στην γειτονιά σου,
Σε βλέπω,
ζαλίζομαι,
Η καρδιά μου γίνεται πουλί
Κι εγώ γελώ,
Βαθιά σημάδια,
Πλατιά η θάλασσα,
Μακριά, μακριά στον ορίζοντα,
Βαθιά πλατιά η θάλασσα,
Να ξεκουράζεσαι,
Είναι τώρα κάτι νύχτες
Που τριγυρνώ,
σαν τον τυφλό με το φανάρι,
Να ξαπλώσω πλάι σου,
Ν’ακούσω τους ήχους των πουλιών,
Ακούς;
ξημερώνει,
πενθούν τη μέρα που’ρχεται
Το περιστέρι, δεν σου μίλησε ακόμα;
Ω, αγαπημένη, πιστά εγώ του τα'πα,
Φίλε μου του είπα,
Σταυραετέ, στόμα μου,
Δεύτερης ευχής χαιρετισμοί,
τα τραγούδια των γλάρων,
Εικόνες στη θάλασσα,
δεν είναι το λιμάνι,,
Είναι η θάλασσα,
απέραντη,
Κι οι λέξεις μια σπίθα
που κάνει την καρδιά μου μπουρλότο,
Κι αυτήν την σπίθα της καρδιάς μου,
Αγαπημένη μου,
Στο γράμμα τούτο ήθελα,
Να κάτσω να σου γράψω,
Οι λέξεις φτωχικές,
Σε κάποιο ακρογυάλι τις έγραψες,
Ηρθε τις πήρε το κύμα,
Αγαπημένη μου,
Για να τις φέρει κοντά σου,
Κι εκεί, εκεί να ξαποστάσω.
Εκεί που σκάει το κύμα.
Αγαπημένη μου, κοντά σου.
Σχόλια