Υποφέρω ( β α σ α ν ι ζ ο μ α ι )

στο αγόρι που β α σ α ν ι ζ ε τ α ι




Από το φέγγος του ήλιου,
το βράδυ το αυγουστιάτικο,

Από τα λιγοστά λουλούδια του κήπου,
το μπουμπούκι που πάει ν’ανθήσει,

Από τις αγκαλιές,
Τη νύχτα στα μάτια σου,

Από την θάλασσα που πάει,
και το βαρκάκι που τη σιγογλύφει,

Από τις πασχαλιές που πετάγονται,
Μήνα άνοιξη.

Από τις σκέψεις σου επάνω στο δέρμα μου,
αρρωσταίνω.


Βρυξέλλες, 10.05.011