Αν φτάνει δε ξέρω
τα λόγια λίγα.
Χωρίς γιρλάντες
Χωρίς αστεία
Τελείες,
χωρίς κόμματα.
ερωτηματικά.
Άηχα ερωτηματικά.
Μεσ’το λαξευμένο φεγγάρι του νοέμβρη.
Ετοιμόρροπες κατασκευές έλεγες.
Κι εγώ ακόμη έχω τα πόδια μου
και τα χέρια μου,
κι εκεί να σηκώνουν αυτά τα λίγα
τα αόρατα μάτια.
Στα μάτια μου δες.
Αντικείμενες οι εκπτώσεις του έρωτα
Δεμένες μέσα στα μάτια μου. Γι αυτό κλαίω.
Απρόοπτα, απρόσιτα, και απομακρυσμένα,
Ήταν τα γέλια.
Ήταν τα ίδια με τα λόγια
γεμάτα με άηχους πόνους,
γεμάτα σιωπή.
Σφύριζες τα βράδυα κι έκανα πως άκουγα το τραίνο.
9.11.09
τα λόγια λίγα.
Χωρίς γιρλάντες
Χωρίς αστεία
Τελείες,
χωρίς κόμματα.
ερωτηματικά.
Άηχα ερωτηματικά.
Μεσ’το λαξευμένο φεγγάρι του νοέμβρη.
Ετοιμόρροπες κατασκευές έλεγες.
Κι εγώ ακόμη έχω τα πόδια μου
και τα χέρια μου,
κι εκεί να σηκώνουν αυτά τα λίγα
τα αόρατα μάτια.
Στα μάτια μου δες.
Αντικείμενες οι εκπτώσεις του έρωτα
Δεμένες μέσα στα μάτια μου. Γι αυτό κλαίω.
Απρόοπτα, απρόσιτα, και απομακρυσμένα,
Ήταν τα γέλια.
Ήταν τα ίδια με τα λόγια
γεμάτα με άηχους πόνους,
γεμάτα σιωπή.
Σφύριζες τα βράδυα κι έκανα πως άκουγα το τραίνο.
9.11.09
Σχόλια