Στο κο Σαραντάρη
Και πως θα ζήσουμε λοιπόν χωρίς τα πέλαγα.
Γιατί για τους βαρβάρους
τους αφήσαμε πλάι σε ένα λιμανάκι.
πίνανε μπουκάλια τσίπουρο και τραγουδούσανε
τους άκουγα από μακριά όσο απομακρυνόμουνα
περπατώντας στ’ακρογυάλι.
Κι η θάλασσα στ’αριστερά μου κι εγώ να σκουντουφλάω βότσαλα.
Στη μέση του δρόμου, ο ήλιος ακόμη έλαμπε λίγο,
σε είδα να με περιμένεις,
προχωρώ με βήμα ταχύ για να σε συναντήσω.
Κι έτρεξες κι εσύ σε μένα.
10.12.09
Και πως θα ζήσουμε λοιπόν χωρίς τα πέλαγα.
Γιατί για τους βαρβάρους
τους αφήσαμε πλάι σε ένα λιμανάκι.
πίνανε μπουκάλια τσίπουρο και τραγουδούσανε
τους άκουγα από μακριά όσο απομακρυνόμουνα
περπατώντας στ’ακρογυάλι.
Κι η θάλασσα στ’αριστερά μου κι εγώ να σκουντουφλάω βότσαλα.
Στη μέση του δρόμου, ο ήλιος ακόμη έλαμπε λίγο,
σε είδα να με περιμένεις,
προχωρώ με βήμα ταχύ για να σε συναντήσω.
Κι έτρεξες κι εσύ σε μένα.
10.12.09
Σχόλια