Tα δάκρυα

Κλαίνε τα δέντρα
Αυτά που αγγίζουν παθιασμένα το χιόνι
Φυσάει κι ένας αέρας.
Σφίγγουν τα μάτια τους και κλαίνε
Με τους παλμούς της ζωής που κυλάνε μέσα τους
κρατώντας τη ζέστη απ’το χιόνι
κρατιούνται όρθια
και στον άνεμο και στο χιόνι.
Στάζουν δάκρυα.
Που χάνεται η αγιοσύνη μαρτυρούν,
κι όταν χάνεται κι η αγάπη
αντικρίζουν τα ξεραμένα φύλλα
που έχουν χαθεί.
Κλαίνε γι αυτά.



19.12.2009