Με τα λουλούδια να έχουν βρει με τη βραδινή δροσιά τη θέση τους στον κήπο,
τα νεύματα των μυημένων στις συνομιλίες της νύχτας,
και κάποιες τρομαγμένες λέξεις,
έκατσα κι έγραψα για τα όσα είχα ακούσει και είχα δει.
Ένα δοχείο ραγισμένο σε χίλια κομμάτια, που περίμενε ένα άγγιγμα χρόνια τώρα.
Πήγε να σπάσει απ’ τον αέρα. Τελικά δεν έσπασε.
Ένας κύριος – κατά τα άλλα κύριος σοβαρός, κύριος αξιοπρεπής,
με προσπέρασε με βήμα αργό, σταθερό.
Ακούμπησε ελαφρώς στο ραγισμένο βάζο το δείκτη του δεξιού του χεριού,
το βάζο άρχισε να κουνιέται και μετά έπεσε.
Γύρισε και μου χαμογέλασε με νόημα.
Η ματιά μου επάνω στα πράγματα έχει έκτοτε
λίγο από το χαμόγελό του και ένα κομμάτι γυαλί.
14.03.010
τα νεύματα των μυημένων στις συνομιλίες της νύχτας,
και κάποιες τρομαγμένες λέξεις,
έκατσα κι έγραψα για τα όσα είχα ακούσει και είχα δει.
Ένα δοχείο ραγισμένο σε χίλια κομμάτια, που περίμενε ένα άγγιγμα χρόνια τώρα.
Πήγε να σπάσει απ’ τον αέρα. Τελικά δεν έσπασε.
Ένας κύριος – κατά τα άλλα κύριος σοβαρός, κύριος αξιοπρεπής,
με προσπέρασε με βήμα αργό, σταθερό.
Ακούμπησε ελαφρώς στο ραγισμένο βάζο το δείκτη του δεξιού του χεριού,
το βάζο άρχισε να κουνιέται και μετά έπεσε.
Γύρισε και μου χαμογέλασε με νόημα.
Η ματιά μου επάνω στα πράγματα έχει έκτοτε
λίγο από το χαμόγελό του και ένα κομμάτι γυαλί.
14.03.010
Σχόλια