Χαίρε βάθος αμέτρητο
με τα μάτια ανοιχτά
όλα όσα εμαρτύρησαν στο βάθος τούτο
- τέτοιες ώρες σκίζομαι
πέφτω κάτω,
κλαίω,
παραμιλώ σιωπηλά χαμόγελα,
καμία έκφραση.
μα τα χαμόγελα και σιωπηλά λένε κάτι.
Ακούγονται.
Η αγάπη είναι από τους πιο πολύκροτους άηχους ήχους.
Πιο δυνατός απ’ολους, το κελάηδισμα των πουλιών.
Κι ένα βάθος αμέτρητο που αν καταφέρεις και τ’ακούσεις
αγκαλιάζεσαι λίγο με τη γή και ξεκουράζεσαι πάλι.
μία έκφραση:
η ακατάπαυστη ανάγκη της ομορφιάς να υπάρχει
και μια θάλασσα
κι έναν ουρανό μπλέ
για να καθρεφτίζεσαι
σιωπηλά τα χαμόγελα κι ανέκφραστα
ακούει κανείς;
η αγάπη είναι;
Ένα όμορφο πρωινό καλοκαίρι στη θάλασσα
Άηχος ήχος.
- Δεν έκανε ποτέ πολύ φασαρία.
ούτε η άνοιξη έκανε πολύ φασαρία,
απλά ήρθε.
η ακριβή μας η αγάπη φύσηξε σαν αεράκι
μεθάει τον κόσμο
άκου,
χαμόγελα.
ποιος τάχα έχει γράψει αυτή την μουσική;
Ένα όμορφο πρωινό καλοκαίρι στη θάλασσα.
ποιος βρήκε τέτοιες όμορφες εικόνες να ταιριάζουν στις λέξεις;
ποιος τέτοιες αδιαίρετες γεύσεις έπλασε;
Τα χέρια ψηλά και τα μάτια ανοιχτά.
Κι οι καταιγίδες
Και οι μπόρες
Οι κόποι.
η ανακάλυψη ενός ακόμη ανθρώπου.
Ακόμη ένας άνθρωπος.
Όρθια πνεύματα που ξαποσταίνουν.
Το τελευταίο αστέρι που χάθηκε,
ή αυτό που δεν πρόλαβες
Εκείνο που δεν έπεσε ή εσύ που δεν πήγες.
Τα σύνορα που δεν θα διαβείς ποτέ
και το ν’αγαπάς γι αυτό,
Τα δάκρυα.
Ένα μη-με λησμόνει.
Ένα χαμόγελο πικρό μιας αδύναμης μέρας.
ή ένα βλέμμα απλό. Ένα υπόκωφο χαμόγελο είναι κι αυτό
χαμόγελο.
Τα βήματα κάποια νύχτα, βαριά, συρτά, ανάσες χαμηλές
- αυτές άηχες.
Μερικές φορές.
Μα κάποια βράδυα
Βγάζεις φτερά κι υπάρχεις
Είναι ωραία η αγάπη μέσα σε ένα χαμόγελο.
ένα απόγεμα αυγούστου.
βραδυνό.
με τη δροσιά,
και να γιατρεύεσαι,
να της αφήνεσαι
να σε γιατρεύει.
Χαμογελάς.
Γεμάτα
ή σιωπηλά χαμόγελα.
Δακρυσμένα,
ή πρωινά.
Ανεπαίσθητα.
Χαμόγελα.
Γιατί λούζεσαι φως,
και μπορείς κι αγαπάς
πάλι.
19.03.010
Σχόλια