Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Στο σταθμό το τρένο



¨για όσα δεν τελείωσαν και δεν θα τελειώσουν ποτέ ¨

Άννα Κοκκινίδου


Με κάποιες κουβέντες,
Με βήματα κουρασμένα,
Από τη φωτιά κι από σιωπή
βαθιά στο χώμα μου

Με νύχτες στυφές,
Παγωμένα σεντόνια,
Στη σκόνη
Παγωμένα χέρια τα χέρια μου,
Πέφτουν τ’άστρα και πνίγονται
στη θάλασσα σβήνουν,

Σημαίες κυματίζουν
και αίμα στο σώμα μου,
όλες μου οι πληγές,
τα χέρια μου,

Με όσο φως μπορούν ακόμη να σηκώσουν επάνω τους,
Σ’αγαπώ.




Βρυξέλλες, 14.02.011

Σχόλια

Ο χρήστης Annouka είπε…
Σταυρούλα μου γλυκύτατη, να καταφέρουμε να παραμείνουμε πάντα έτσι...Αυτό εύχομαι, όση κούραση κι αν υπάρχει! Εύχομαι καλή μας τύχη στον έρωτα και σε όλα, και θα μαι πάντα φίλη κοντά σου!
Ο χρήστης ο δείμος του πολίτη είπε…
Πολύ ωραίο.

σ.σ. Θέλω να μου στείλεις ένα mail να σου κάνω μία πρόταση (όχι γάμου) καλλιτεχνική...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΦΥΣΗΞΕ ΒΑΡΔΑΡΗΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΑΡΤΗΣ 2022 : Σημείο Μηδέν, Επιμέλεια Θωμάς Κοροβίνης

  Σημείο Μηδέν (αντιστέκομαι, σημαίνει…)     Αντιστέκομαι, σημαίνει αφήνω τα ποτάμια να κυλίσουν, Αφροδίτης και Βάκχου, Ειρήνης*, Λαγκαδά· Αφήστε τα ποτάμια να μιλήσουν   Σβορώνου, Γλαδστώνος, Πηνειού, Καραολή και Δημητρίου· Δωδεκανήσου, Μοναστηρίου. Μοσκώφ**. Εγνατία και Δικαστηρίων· Αφήστε τα ποτάμια να κυλίσουν   Πλατεία Δημοκρατίας*** και αγάλματος παράταιρου**** Αφήστε τα ποτάμια να μιλήσουν -Ένα σιντριβάνι ως διαθέσιμο δημόσιο, δηλαδή συλλογικό, καθαρό πόσιμο νερό θα ήταν υπέροχα εκεί-   Άφησε τα ποτάμια να κυλίσουν Σκέψου όπως στον έρωτα, σκέψου τι; Για ποιον λόγο είσαι ακόμη όρθιος; Π ο ι ο ς   ε ί ν α ι  ο   σ κ ο π ό ς  σ ο υ;    Τώρα που φύγαν οι λαμαρίνες· Πίκρα. Φόνος. Και πόνος. Και βρώμικες γωνίες εκμετάλλευσης. Ιδρώτας και ανάγκη. Μεγάλη πλατεία.      Α ν τ  ι σ τ έ κ ο μ α ι  σ η μ α ί ν ε ι  α φ ή ν ω   Τα  ποτάμια  να  κυλίσουν, Μέχρι την αρχή, Ω μεταξένια πηγή,   Να. Εκεί·   Κατηφορίζουμε όλοι μ

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ Γενί Τζαμί(Πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο) - Ο ξένος

  Ο ξένος Ξένος, ξενοφερμένος Ξένος ανάμεσα σε ξένους, σε ξένο τόπο, ξένος. Αναπάντεχα μια σπίθα φωτίζει τον χώρο Ξένιος χώρος· Που περνά και χάνετε. Άνθρωποι και σκιές Γενεές και γενεές Βρίσκουν τον δρόμο τους. για την έκθεση ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ Γενί Τζαμί(Πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο) Απρίλιος 2022 Θεσσαλονίκη

ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ 2020 Πουλιά και τραγούδια diastixo.gr Επιμέλεια Αλέξιος Μάινας

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Η μεγάλη συνάντηση οροθετείται κατά τη σιωπή που συνοδεύει την παρθένα ανταλλαγή ήχων (και στίχων) μέχρι τη βεβαιότητα της επόμενης στροφής. Τα γνωρίζουμε πάντα a posteriori. Τον μεγάλο έρωτα το μοιραίο συμβάν. Kατοχυρώνει το δικαίωμα να εκπλήσσει καθ’ όλη τη διάρκεια της παύσης Ολόκληρη η συλλογή...