Από ποιά κύματα,
ποιές μικρούλες λέξεις,
ποιά καμώματα των άστρων,
τους ήχους, - ποιούς;-
που γυρίζουν και σφυροκοπούν στον άνεμο.
Ποιός άνεμος σε φέρνει.
Σε μυρωδάτες νύχτες,
σιωπηλές και μόνες,
δροσερές,
γλυκιές χτυπημένες, πληγές,
φύσηξε κι έφυγαν,
έφυγαν όλες.
Κι οι ουλές μου, ψεγαδιασμένο μου κορμί,
Κι η αγάπη, ανθρώπινη.
Κι ο άνεμος, εσένα.
16.05.010
ποιές μικρούλες λέξεις,
ποιά καμώματα των άστρων,
τους ήχους, - ποιούς;-
που γυρίζουν και σφυροκοπούν στον άνεμο.
Ποιός άνεμος σε φέρνει.
Σε μυρωδάτες νύχτες,
σιωπηλές και μόνες,
δροσερές,
γλυκιές χτυπημένες, πληγές,
φύσηξε κι έφυγαν,
έφυγαν όλες.
Κι οι ουλές μου, ψεγαδιασμένο μου κορμί,
Κι η αγάπη, ανθρώπινη.
Κι ο άνεμος, εσένα.
16.05.010
Σχόλια