Άκου φίλε μου,
Δεν ξόδεψες νύχτες αλόγιστα;
Δεν έκανε άνοιξη ποτέ μες την καρδιά σου;
Τα χρόνια έζησες στεγνά;
Χτυπώντας το κεφάλι σου στον τοίχο για κείνα
που έκαναν εκείνοι και όχι εσύ;
Και ποιο το όφελος είναι λοιπόν που μένει τώρα,
Μια σάπια καρδιά, ένα βάζο χωρίς λουλούδι
Και πεντάλεπτες διαδρομές στο πάνω μανάβικο
Να διασχίζεις με πλήρη γνώση της εισαγγελίας
Αλλά να την κρατάς σφιχτά στα δόντια,
Και να ζηλεύεις τη ζωή που έδωσε μια κάτω απ’το πάτωμα
Κι άρχισε να χορεύει με πάθος
Σαν πουλί
Δεν είναι τα πόδια σου δεμένα φίλε μου
Είναι η καρδιά σου
Και πόσο λυπάμαι γι αυτό
Δεν ξόδεψες νύχτες αλόγιστα;
Δεν έκανε άνοιξη ποτέ μες την καρδιά σου;
Τα χρόνια έζησες στεγνά;
Χτυπώντας το κεφάλι σου στον τοίχο για κείνα
που έκαναν εκείνοι και όχι εσύ;
Και ποιο το όφελος είναι λοιπόν που μένει τώρα,
Μια σάπια καρδιά, ένα βάζο χωρίς λουλούδι
Και πεντάλεπτες διαδρομές στο πάνω μανάβικο
Να διασχίζεις με πλήρη γνώση της εισαγγελίας
Αλλά να την κρατάς σφιχτά στα δόντια,
Και να ζηλεύεις τη ζωή που έδωσε μια κάτω απ’το πάτωμα
Κι άρχισε να χορεύει με πάθος
Σαν πουλί
Δεν είναι τα πόδια σου δεμένα φίλε μου
Είναι η καρδιά σου
Και πόσο λυπάμαι γι αυτό
Σχόλια