«ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑΣ»
Δημήτρης Δημητριάδης
Εκεί που συζητάς για μένα
Με ένταση,
Με παραμελημένα μαλλιά,
Κι αφουγκράζεσαι τους χτύπους.
Μια του ρολογιού,
Και μια τις σταγόνες της βροχής
Επάνω στο παράθυρο.
Επάνω στο τζάμι.
Εκεί περνάω με κόκκινο,
Και κάνει την ψυχή να λικνίζει,
Να δακρύζει,
Να χορεύει σαν άγγελος.
Ποτέ δεν κατάφερα να ξεχωρίσω
αν ήταν από χαρά
ή από πόνο
αυτός ο χορός.
Εκεί,
Ταξιδεύει μια μικρή στιγμή
Επάνω στη θάλασσα,
Μπλεγμένη με ένα χρωματιστό σχηματισμό καρδιάς επάνω στην άμμο,
Η μια προσπάθεια ν’ αφουγκραστεί μηνύματα του αέρα.
Κι αφού, καράβι κι αυτή, φουρτούνες πιάνει,
χορεύει. Σαν άγγελος.
Μα πως να το καταλάβουν εκεί που συζητάς για μένα.
Κι έτσι σιωπάς.
07-08.10.09
Δημήτρης Δημητριάδης
Εκεί που συζητάς για μένα
Με ένταση,
Με παραμελημένα μαλλιά,
Κι αφουγκράζεσαι τους χτύπους.
Μια του ρολογιού,
Και μια τις σταγόνες της βροχής
Επάνω στο παράθυρο.
Επάνω στο τζάμι.
Εκεί περνάω με κόκκινο,
Και κάνει την ψυχή να λικνίζει,
Να δακρύζει,
Να χορεύει σαν άγγελος.
Ποτέ δεν κατάφερα να ξεχωρίσω
αν ήταν από χαρά
ή από πόνο
αυτός ο χορός.
Εκεί,
Ταξιδεύει μια μικρή στιγμή
Επάνω στη θάλασσα,
Μπλεγμένη με ένα χρωματιστό σχηματισμό καρδιάς επάνω στην άμμο,
Η μια προσπάθεια ν’ αφουγκραστεί μηνύματα του αέρα.
Κι αφού, καράβι κι αυτή, φουρτούνες πιάνει,
χορεύει. Σαν άγγελος.
Μα πως να το καταλάβουν εκεί που συζητάς για μένα.
Κι έτσι σιωπάς.
07-08.10.09
Σχόλια