Και τι είναι η αγάπη, αγάπη μου;

Επάνω στη σκάλα
Εκεί κατοικεί ο Αύγουστος.

Των χειλιών σου τ’ακροφίλημα
σφίγγει στεγνά τις χειροπέδες

μα μετά σπάνε τα κάγκελα,

πέφτουν οι τοίχοι
και γκρεμίζονται οι φυλακές

όλου του κόσμου
μένει ο έρωτας

κι ο πόθος ο αγνός,
ο λαμπερός,
ένας ήλιος

και μία η θάλασσα.

πώς να χωρέσει μια ψυχούλα μόνη
όλη
μια θάλασσα
που σκάει επάνω στα σώματα μας.

πως ζεσταίνει ο ήλιος εκεί που σκάει το κύμα

η σιωπή της αγάπης δεν έχει ανάγκη άλλον απ’τον Αύγουστο
αγάπη μου
και τα χρωματιστά βραχιόλια σου.



30.10.09