Πάει τόσος καιρός,
Ήταν σίγουρα σε μια άλλη ζωή
Ίσως δεν ήμουν εγώ
Πιθανόν.
Γελούσε η ψυχούλα μου
Όταν απόσταζα στα δυο σου χέρια
Που κούρνιαζα στον ώμο σου
Ανάσαινα.
Συσπάσεις της ύλης μου στο άγγισμα σου.
Μια ρουφηξιά, δυο…
Οι λέξεις, πάντα λίγες και πάντα μισές.
Γή γεμάτη λόφους και βουνά, πλάι στη θάλασσα.
Ίσως δεν ήμουν εγώ.
Κι οι μέρες που περνούν, γιομάτες ζωή,
ίσως είναι κάποιου άλλου κι αυτές.
Κι οι φωνές, και τα χάδια και η λύτρωση,
κι οι νύχτες.
Κι η αγκαλιά μου.
Η υπόκωφη σιωπή της ευτυχίας.
Η αγάπη.
10.10.09
Ήταν σίγουρα σε μια άλλη ζωή
Ίσως δεν ήμουν εγώ
Πιθανόν.
Γελούσε η ψυχούλα μου
Όταν απόσταζα στα δυο σου χέρια
Που κούρνιαζα στον ώμο σου
Ανάσαινα.
Συσπάσεις της ύλης μου στο άγγισμα σου.
Μια ρουφηξιά, δυο…
Οι λέξεις, πάντα λίγες και πάντα μισές.
Γή γεμάτη λόφους και βουνά, πλάι στη θάλασσα.
Ίσως δεν ήμουν εγώ.
Κι οι μέρες που περνούν, γιομάτες ζωή,
ίσως είναι κάποιου άλλου κι αυτές.
Κι οι φωνές, και τα χάδια και η λύτρωση,
κι οι νύχτες.
Κι η αγκαλιά μου.
Η υπόκωφη σιωπή της ευτυχίας.
Η αγάπη.
10.10.09
Σχόλια