Κι έπρεπε έτσι να πέσουνε οι τοίχοι,
Να γυμνωθεί η ζωή.
Να μείνουμε , όπως πάντα, με όλα όσα ποθήσαμε,
Με κούρασαν τόσες φανφάρες, τόσα λόγια,
φασαρία που χαλούσε το τραγούδι των πουλιών.
Κι όσο κι αν έστηνες αυτί, δυσκολευόσουνα ν’ακούσεις.
Τόσος τόπος, τόση βουή.
Εχει μια ησυχία απόψε,
κι απολαμβάνω τις κοπιαστικές κινήσεις της επιβίωσης με ηρεμία,
Ναι στ’αλήθεια άλυτες πολλές οι υποθέσεις, κάθε μέρα,
Επικίνδυνες προσκρούσεις σωμάτων,
η τάν η επι τάς.
Μα να, ξετύλιξες το δώρο της ζωής,
κι έχεις στα χέρια μόνο πιάσει ότι σου είναι αλήθεια.
Το αμπαλάζ έχει κάπου χαθεί αλλά δεν ξέρουμε που πήγε.
Κι εύχομαι τώρα ένα τραγούδι που να λέει
για να μην σβήσει από τη μνήμη μας αυτή η αλήθεια.
Πάντα ήταν αλλιώς η αλήθεια,
πάντα υπήρχε,
μα τώρα ίσως που τα στερνά μας κόκκαλα έχουν ποτίσει,
να βάλουμε τα γυαλιά μας στην άκρη,
μήπως και δούμε τον ήλιο ξανά.
Κι αν είναι κάτι να παραδώσουμε κι εμείς μετά,
να’ναι ίσως πως υπήρξε αυτό το αμπαλάζ,
και καμία πληροφορία γι αυτό.
Σαν να το είχαμε σχεδόν κι όλας ξεχάσει,
Στ’αλήθεια δεν είχε ποτέ καμία σημασία να το ζεις.
Και δεν πειράζει που έχασες τόσα χρόνια να το αναζητάς.
Δεν είχε ποτέ σημασία.
Ανακάλυψε τι είναι ζωή.
3.09.010
Να γυμνωθεί η ζωή.
Να μείνουμε , όπως πάντα, με όλα όσα ποθήσαμε,
Με κούρασαν τόσες φανφάρες, τόσα λόγια,
φασαρία που χαλούσε το τραγούδι των πουλιών.
Κι όσο κι αν έστηνες αυτί, δυσκολευόσουνα ν’ακούσεις.
Τόσος τόπος, τόση βουή.
Εχει μια ησυχία απόψε,
κι απολαμβάνω τις κοπιαστικές κινήσεις της επιβίωσης με ηρεμία,
Ναι στ’αλήθεια άλυτες πολλές οι υποθέσεις, κάθε μέρα,
Επικίνδυνες προσκρούσεις σωμάτων,
η τάν η επι τάς.
Μα να, ξετύλιξες το δώρο της ζωής,
κι έχεις στα χέρια μόνο πιάσει ότι σου είναι αλήθεια.
Το αμπαλάζ έχει κάπου χαθεί αλλά δεν ξέρουμε που πήγε.
Κι εύχομαι τώρα ένα τραγούδι που να λέει
για να μην σβήσει από τη μνήμη μας αυτή η αλήθεια.
Πάντα ήταν αλλιώς η αλήθεια,
πάντα υπήρχε,
μα τώρα ίσως που τα στερνά μας κόκκαλα έχουν ποτίσει,
να βάλουμε τα γυαλιά μας στην άκρη,
μήπως και δούμε τον ήλιο ξανά.
Κι αν είναι κάτι να παραδώσουμε κι εμείς μετά,
να’ναι ίσως πως υπήρξε αυτό το αμπαλάζ,
και καμία πληροφορία γι αυτό.
Σαν να το είχαμε σχεδόν κι όλας ξεχάσει,
Στ’αλήθεια δεν είχε ποτέ καμία σημασία να το ζεις.
Και δεν πειράζει που έχασες τόσα χρόνια να το αναζητάς.
Δεν είχε ποτέ σημασία.
Ανακάλυψε τι είναι ζωή.
3.09.010
Σχόλια