Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποια μέρα

Ποια ήταν η μέρα άνθρωπε που κάθισες, να δεις,
Και να σκεφτείς,
Πως να'ναι η τελευταία σου η ώρα,
-Ή όταν θα’ρθει


Θυμάσαι που ‘παιζες παιδί στα δέντρα χάμου
και γελούσες.
Καμία σκέψη για το θάνατο.
-Πολύ μακριά ο θάνατος.


Ποια μέρα κάθισες και κοίταξες τριγύρω τι σε σώνει,
Και πόσο από το χώμα αυτό λίγο είσαι μακριά
-Σε προστατεύει η απόσταση,


Πόσο λίγο μακριά είναι το χώμα αυτό από σένα,
ελάχιστα,


Που πέρασες, και μπήκες κι ήταν πρωί
μετά που μίσεψες και πήγες.


Πως με κοιτάς περήφανα έτσι και με χαιρετάς,
Στο φέρετρο εγώ, η εσύ
- Ποιος ξέρει
Πρώτος ποιος θα ξαπλώσει.
Και ποιος στον άλλο δάκρυα στην πέτρα θα στεγνώσει.


Κι εκείνες τις μέρες που ζήλεψα, τη φύση να ρουφήξω,
αγάπη, και το σώμα,
επάνω στο χώμα να σου κάνω έρωτα θέλησα.

'Αλλο απ'αυτό δεν ξέρω να κάνω.


26.09.010

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΦΥΣΗΞΕ ΒΑΡΔΑΡΗΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΑΡΤΗΣ 2022 : Σημείο Μηδέν, Επιμέλεια Θωμάς Κοροβίνης

  Σημείο Μηδέν (αντιστέκομαι, σημαίνει…)     Αντιστέκομαι, σημαίνει αφήνω τα ποτάμια να κυλίσουν, Αφροδίτης και Βάκχου, Ειρήνης*, Λαγκαδά· Αφήστε τα ποτάμια να μιλήσουν   Σβορώνου, Γλαδστώνος, Πηνειού, Καραολή και Δημητρίου· Δωδεκανήσου, Μοναστηρίου. Μοσκώφ**. Εγνατία και Δικαστηρίων· Αφήστε τα ποτάμια να κυλίσουν   Πλατεία Δημοκρατίας*** και αγάλματος παράταιρου**** Αφήστε τα ποτάμια να μιλήσουν -Ένα σιντριβάνι ως διαθέσιμο δημόσιο, δηλαδή συλλογικό, καθαρό πόσιμο νερό θα ήταν υπέροχα εκεί-   Άφησε τα ποτάμια να κυλίσουν Σκέψου όπως στον έρωτα, σκέψου τι; Για ποιον λόγο είσαι ακόμη όρθιος; Π ο ι ο ς   ε ί ν α ι  ο   σ κ ο π ό ς  σ ο υ;    Τώρα που φύγαν οι λαμαρίνες· Πίκρα. Φόνος. Και πόνος. Και βρώμικες γωνίες εκμετάλλευσης. Ιδρώτας και ανάγκη. Μεγάλη πλατεία.      Α ν τ  ι σ τ έ κ ο μ α ι  σ η μ α ί ν ε ι  α φ ή ν ω   Τα  ποτάμια  να  κυλίσουν, Μέχρι την αρχή, Ω μεταξένια πηγή,   Να. Εκεί·   Κατηφορίζουμε όλοι μ

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ Γενί Τζαμί(Πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο) - Ο ξένος

  Ο ξένος Ξένος, ξενοφερμένος Ξένος ανάμεσα σε ξένους, σε ξένο τόπο, ξένος. Αναπάντεχα μια σπίθα φωτίζει τον χώρο Ξένιος χώρος· Που περνά και χάνετε. Άνθρωποι και σκιές Γενεές και γενεές Βρίσκουν τον δρόμο τους. για την έκθεση ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ Γενί Τζαμί(Πρώην Αρχαιολογικό Μουσείο) Απρίλιος 2022 Θεσσαλονίκη

ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ 2020 Πουλιά και τραγούδια diastixo.gr Επιμέλεια Αλέξιος Μάινας

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ Η μεγάλη συνάντηση οροθετείται κατά τη σιωπή που συνοδεύει την παρθένα ανταλλαγή ήχων (και στίχων) μέχρι τη βεβαιότητα της επόμενης στροφής. Τα γνωρίζουμε πάντα a posteriori. Τον μεγάλο έρωτα το μοιραίο συμβάν. Kατοχυρώνει το δικαίωμα να εκπλήσσει καθ’ όλη τη διάρκεια της παύσης Ολόκληρη η συλλογή...