Τώρα που είμαι εδώ δικιά σου,
Τώρα που δεν έχω πια φτερά,
Μόνο χέρια.
Δες.
Σκόνη που δεν έχει φύγει απ’τους ώμους μου
πετάω,
ήταν ήδη τόσο μεγάλο το ταξίδι.
Οπως κι αν έφτασα μη με παρεξηγείς,
έφτασα,
όρθια ακόμη,
ζωντανή.
Γεμάτη δάκτυλα.
Εμαθα λοιπόν πως ν’αγαπάω.
3.09.010
Τώρα που δεν έχω πια φτερά,
Μόνο χέρια.
Δες.
Σκόνη που δεν έχει φύγει απ’τους ώμους μου
πετάω,
ήταν ήδη τόσο μεγάλο το ταξίδι.
Οπως κι αν έφτασα μη με παρεξηγείς,
έφτασα,
όρθια ακόμη,
ζωντανή.
Γεμάτη δάκτυλα.
Εμαθα λοιπόν πως ν’αγαπάω.
3.09.010
Σχόλια
τρυφερή και ώριμη!
Χαιρετώ Σε, Σταυρούλα!!!